Automatische piloot

Je hebt gedaan wat je moet doen, bent met de auto terug naar huis gereden, maar je kunt je niets meer herinneren van de rit. Je staat in de supermarkt, je weet dat je een paar dingen écht nodig hebt, maar je boodschappenlijstje ligt nog op tafel en je hoofd is leeg. De automatische piloot. Tijdens een reguliere vliegrit is het zegen, maar bij rouw óók vaak een valkuil.

Op koers blijven, de juiste hoogte houden, soepel navigeren, stabiliseren… die automatische piloot heeft heel wat voordelen, zowel voor een piloot als voor de inzittenden van een vliegtuig. Zo’n 90 procent van een vliegrit doet de automatische piloot het werk. Maar bij het opstijgen en landen is het vaak de echte piloot die het heft in handen neemt. Want als het er echt op aankomt, is de piloot verantwoordelijk.

Als je in rouw bent, is die automatische piloot ook vaak een zegen. Hij/zij zorgt ervoor dat je overeind blijft; dat je in staat bent om dingen te blijven doen als je het gevoel hebt dat je wereld is ingestort. Je ademt, je eet, je zorgt, je werkt… je doet wat moet. En zonder die automatische piloot zou er niets uit je handen komen. Veilig thuiskomen zonder dat je weet hoe. Een zegen dus.

Maar ook een valkuil. Want tegelijk zorgt die automatische piloot ervoor dat je niet doet wat écht gedaan moet worden. Rouwen. Voelen wat er gevoeld moet worden. Toelaten wat je daadwerkelijk overkomen is. Herinneren wat er was. Erkennen wat er is. Herzien wie je nu bent. Je geliefde op een andere manier verweven in je leven.

Rouwen op de automatische piloot gaat niet. Dat is als boodschappen doen zonder boodschappenlijstje. Niet weten wat je écht nodig hebt. Thuiskomen met lege handen.

Als het er écht op aankomt, is er een piloot nodig, ben jij de piloot van jouw leven. En het liefst niet 10, maar 90 procent van je vliegreis.

Sabine Jochems - Pool

Ook interessant:

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *